Yara is een slim, vrolijk meisje en super positief. Ondanks een ernstige bewegingsstoornis die haar rolstoelafhankelijk maakt en haar gevangen in haar lijf laat zijn. Het leven met een lichaam dat door hersenschade niet goed wordt aangestuurd is echt niet gemakkelijk, maar ondanks alles blijft ze positief, is ze leergierig én kijkt ze met mama Nicole en zus Lynn steevast vol plezier naar de vlogs van Enzo Knol. Dus haar liefste wens? Dat wist ze wel. Enzo ontmoeten. En dat gebeurde. En hoe!

Nicole over de wensvervulling van Yara

Een moeder kun je niks mooiers geven dan een blij kind dat geniet

Moeder Nicole: ‘Al vanaf zijn eerste vlog zijn wij fan. Omdat Yara heel weinig controle heeft over de spieren rond en in haar mond en tong, eet ze heel langzaam. Iedere ochtend moet ik haar een half uurtje eten geven voordat ze in het busje naar school gaat. In die halve uurtjes kijken we samen als afleiding naar de filmpjes van Enzo Knol. We waren meteen idolaat van hem. Omdat hij zo vol in het leven staat, zo energiek en positief en zo het avontuur opzoekt. Dat geeft ons zo’n goed gevoel, het is zo inspirerend. Dan beginnen we de dag altijd met goede moed. Yara herkent de eigenschappen die Enzo zo etaleert enorm in zichzelf. Zij begrijpt als geen ander wat Knol-power is: altijd het beste van jezelf geven, hoezeer het soms ook tegenzit. Haar zelfraadzaamheid is heel laag. Met haar ogen bestuurt ze een spraakcomputer, maar ze is lichamelijk zo beperkt dat dit heel traag gaat. Maar het is ongelooflijk wat ze dan toch voor elkaar bokst. Soms is het wel schrijnend hoor. Dan heeft ze last van een muggenbeet of zit er iets in haar oog en dan duurt het best lang voordat ze het duidelijk kan maken. Dan zegt ze: ‘Krabben mama.’ Maar dan denk ik: waar? Toch is het waanzinnig wat er dankzij de voortschrijdende techniek allemaal al kan. Ze is nu bezig met Chat-GPT om haar huiswerk te maken. En laatst zag ik al iets over een zorg-robot. Indrukwekkend.’

Geen klacht over haar lippen, ze vertelt het monter. Al beseft ze al te goed hoe fijn het is als er ook heel leuke dingen gebeuren die al het zware van het dagelijkse bestaan kunnen verlichten. ‘Die wensvervulling was geweldig. Dat begon al vooraf toen Yara steeds post kreeg van Make-A-Wish en hoe fantastisch was het dat zowel Yara als haar zus Lynn honderd euro aan shoptegoed kregen voor een outfit. Dat Lynn daarin mee werd genomen, vond ik zo fijn, want ook zij heeft best veel moeten missen en werkt als hulpverlener van Yara ook een avond in de week mee. Dat Lynn uiteindelijk ook mee mocht naar de meet & greet met Enzo was geweldig.’

Echt een goeie gast
Ze moesten allemaal een beetje huilen toen ze oog in oog met Enzo Knol stonden. ‘Het was een ontlading hem in het echt te zien, hoe gek dat ook klinkt. Je bent iedere dag met hem bezig en ineens ben je bij hem thuis. Zijn vrouw Myron en zoontje Riven waren er ook, dat vond Yara toch wel heel erg leuk, dat ze ook die twee een handje kon geven. Ze kreeg een armbandje van Enzo en dat heeft ze nooit meer afgedaan, ook tijdens het douchen mag het niet af. Een herinnering voor altijd. Ze hebben gespeeld met Pokémon-kaarten, waar Yara en Enzo allebei helemaal fan van zijn, en Yara en Lynn kregen beiden zo’n boek met van die setjes kaarten met daarop de handtekening van Enzo. Dat was echt de bom.’

Maar wat het belangrijkste was: Enzo bleek echt ‘die goeie gast’ zoals ze zich dat hadden voorgesteld. ‘Hij is zo lief en aardig. En sociaal heel slim. Hij pakte het zo goed aan door Yara alleen maar ja/nee-vragen te stellen, zodat ze niet eindeloos over haar antwoorden hoefde te doen. Ik zag hoe ze genoot. En als je kind blij is en geniet, kun je mij als moeder niks mooiers geven. In de limousine terug waren we nog helemaal aan het zweven. Yara zei: ‘Hij is écht leuk’ en ‘Ik ben gewoon bij hem thuis geweest’. Maar ook: ‘Zo jammer dat het nu voorbij is.’

Toch bleven de beelden hangen en maakten opnieuw gelukkig. ‘Ja, dat was al dezelfde avond zo. Ze zei: ‘Dit gaan wij allemaal nooit meer vergeten.’ En vlak voordat ze ging slapen: ‘Dit was de mooiste dag uit mijn leven’. Wat we van de wensvervulling meenemen is het gevoel dat niks onmogelijk is. Ook al heb je een enorme beperking: altijd positief blijven, er kan ook weer iets leuks gebeuren. Ikzelf heb iets van: dit pakken ze ons alvast nooit meer af, dit hebben we maar mooi met ons allen meegemaakt. Yara is afhankelijk en niet zelfredzaam, dat is toch ons leven. Dan is het zo mooi als er mensen en belevenissen op je pad komen die heel fijn en magisch zijn. Dan komt er in je leven net wat meer balans.’

Bekijk hier de vlog van Enzo Knol, waarin Yara vanaf minuut 48 te zien is: 

Lees meer: