Een bijzondere band
Ella heeft het Syndroom van Apert. Een ernstige genetische aandoening van de schedel, het gezicht, de handen en voeten. Ella zit daarom op het speciale onderwijs en is soms slecht te verstaan, maar ze is ook een super vrolijk meisje dat weet wat ze wil. Haar zusje van 8 is haar steun en toeverlaat. Mayra heeft Ella altijd als beste kunnen verstaan; samen zijn ze vier handen op één buik. Vader Philip: ‘Het kan me altijd weer ontroeren als ik zie hoe dol die meiden op elkaar zijn. Ella zegt het letterlijk als mensen haar niet zo goed verstaan: “Vraag maar aan Mayra, zij kan uitleggen wat ik bedoel.’
Moeder Elisabeth en vader Philip kregen ooit een PGB-budget te besteden en besloten het in te zetten voor Equitherapie dat in combinatie met logopedie werd gegeven. Dat werkte wonderlijk goed voor Ella die daarmee meteen een diepe liefde voor paarden ontwikkelde. ‘Ze is echt een doe-meisje en het borstelen en verzorgen van de paarden deed haar enorm goed. Ze verloor zich in dat samenzijn, een heel mooi proces.’
Geen wonder dat Ella later trouw naar PaardenpraatTV en andere YouTube-filmpjes van haar grote idool Britt Dekker ging kijken. Van Britt en ook lievelingspaard Eve weet ze werkelijk alles. Philip: ‘Ella zit inmiddels zelf al een tijdje bij een manege. Daar is ze in haar element en kan ze heel zelfstandig opereren. Toen ik haar voor het eerst daar zo zag, dacht ik: och, wat fijn.’
Ella's liefste wens
Make-A-Wish vroeg op een mooie dag wat Ella’s liefste wens was. Dat kon niet missen: het ontmoeten van haar grote idool, Britt Dekker, mét haar paarden. Philip lacht: ‘Toen de vraag kwam of dit ook op televisie mocht worden uitgezonden zei Ella: “Daar wil ik even een nachtje over slapen.” Maar de volgende dag wist ze het al: “We doen het!” En nu zegt ze: “Ik ben tóch blij dat ik voor de televisie heb gekozen.” Het gaf een extra dimensie. Het was allemaal heel echt. Soms moesten we een loopje overdoen, best spannend. Op school heeft ze er over verteld en in het traject van nagenieten speelt het absoluut een fijne rol.’
De Wish Journey werd door het gezin als een keten van positieve emoties beleefd. ‘Vanaf het moment dat Ella hoorde dat haar wens zou uitkomen, was ze ontzettend enthousiast.
Die voorpret was al zo bijzonder, ook omdat het hele gezin erbij betrokken werd.
Het samen nadenken en erover praten gaf veel mooie, vrolijke momenten. Alles werd vervolgens zo goed geregeld en we werden zo ontzorgd. Vooraf had ze mogen shoppen met mama en Mayra en dat is echt iets wat ze heerlijk vindt. Daarmee ging alles al voor haar leven.’
De ontmoeting met Britt? ‘Ja, geweldig. Britt is ontwapenend en totaal zichzelf. What you see is what you get. Voor Ella is Britt alles, maar toen ze elkaar ontmoetten was het net alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat dit gebeurde. En ik denk toch ook wel dat voor Ella het rijden op Eve net zo belangrijk was. We hadden vooraf nog zo afgesproken dat ze er niet om zou vragen, maar dat het mooi zou zijn als het mocht. Maar het eerste wat Ella vroeg aan Britt was: “Mag ik op de paarden rijden?” Het verlangen was te sterk.’
Mayra werd er nadrukkelijk bij betrokken, maar bescheiden zei ze: “Dit draait om Ella en ik vind dat helemaal niet erg.” Maar natuurlijk mocht ook Mayra op het paard. Philip: ‘Dat vond ik heel mooi om te zien. Dat de mensen van Make-A-Wish daar heel erg op letten. Voor Ella is Mayra ook zo belangrijk. Nu we de foto’s terugkijken, zie ik hoeveel geluk Ella op haar gezicht heeft staan.
Je ziet wat ze voelt. En dat is onbetaalbaar.
