DE WISHWALK VOOR TOPPERS ZOALS THOMAS
Thomas zijn liefste wens
Kort geleden is de Wish Journey voor Thomas gestart. Toen de medisch pedagogisch zorgverlener uit het ziekenhuis mij attendeerde op deze stichting, dacht ik: Dat is toch alleen voor kindjes in hun laatste levensfase? Toch niet voor onze Thomas? Aan het woord is Linda Hoogstraten, moeder van de 5-jarige Thomas. Thomas heeft een kwaadaardige tumor en zit in een pittig traject met veel ziekenhuisbezoeken en behandelingen.
Linda vervolgt, 'maar in het gesprek met de medisch pedagogisch zorgverlener begreep ik dat de stichting staat om de liéfste wens in vervulling te laten gaan, en niet de láatste wens voor kindjes die in een zware tijd zitten en ernstig, soms zelfs levensbedreigend ziek zijn. Ze vertelde me dat ze vond dat Thomas 100% in aanmerking komt om zijn liefste wens te laten vervullen met alles wat hij al heeft doorstaan en nog gaat komen. Daar ben ik het helemaal mee eens. Het geeft zo'n welkome positieve focus. Hij mag dromen, bedenken waar hij blij van wordt en hij alleen is daarover in controle. En dat in een traject waar controle hebben verre van vanzelfsprekend is.
Een aantal weken geleden zijn de wenshalers van Make-A-Wish Nederland bij ons geweest voor het eerste gesprek. Thomas had hiervoor al van alles verzameld in de Wishbox, een speciale doos waarin hij alles mag stoppen wat hij leuk, lekker en mooi vindt en waar hij blij van wordt. Het is mooi om hem hiermee bezig te zien, even zorgeloos bouwen aan zijn liefste wens. Thomas heeft hierin de regie, iets waarvan we merken dat heel belangrijk is voor hem. Hij is een topper, we zijn heel trots op hem.
Hij slaat zich dapper en sterk door de behandelingen heen. Met betrokken verpleegkundigen, artsen en pedagogisch zorgverlener/zorgverleenster, proberen we hem zoveel mogelijk de ruimte te geven om het op zijn manier te doen. Zo krijgt hij bijvoorbeeld geen keuze dat hij een injectie moet krijgen, maar wel de keuze in welke arm, of welke pleister hij daarna wil, of wie er naast hem zit of waar hij zelf zit. In overleg en op het tempo van Thomas zelf lukt het hem om er achteraf trots op terug te kijken.
Ik vind het zo knap dat hij dat op deze leeftijd al kan en noodgedwongen heeft geleerd. Er wordt in het ziekenhuis echt rekening met hem gehouden en hoe hij de regie kan houden. Dat is ook fijn voor ons als ouders, daardoor voelen we ons allemaal gehoord en gezien.
WishWalk
Met mijn vriendinnengroep liep ik de Nuptunus Wandelmarathon in Venlo afgelopen maart, 42 kilometer.
Het idee om de Nijmeegse Vierdaagse ooit te lopen is er al een paar jaar, maar op zijn vroegst zou ik dit volgend jaar pas willen doen, omdat dan beide kinderen op school zouden zitten en er meer tijd zou zijn om goed te trainen. Een van mijn vriendinnen liep de Nijmeegse Vierdaagse vorig jaar en had zich dit jaar tot mijn bewondering opnieuw ingeschreven. Ze vertelde dit jaar voor het goede doel Kika te lopen en had nog geen wandelpartner. Dit heeft me aan het denken gezet. Het lopen voor een goed doel maakt het extra mooi en wel heel bijzonder om het dan toch dit jaar al te doen. Het goede doel wist ik meteen. Dat moest Make-A-Wish Nederland zijn!
Ik hakte de knoop door en schreef me in. Daarna ging ik op zoek hoe ik het beste geld in kon zamelen voor Make-A-Wish, waardoor ik de mogelijkheid vond om WishWalker te worden. Ik ging op zoek naar sponsoren en ben zelf verbaasd hoe enthousiast mensen reageren en mij hierin zo steunen. Veel familie, vrienden en collega's hebben geholpen om al een super mooi bedrag bij elkaar te sparen.
De betrokkenheid bij de ziekte van Thomas maar nu ook bij mijn WishWalk is enorm en geeft veel positieve energie.
Ik vind het heel bijzonder om dit nu te kunnen doen. Voor Thomas en zijn Wish Journey die al gestart is, maar ook voor al die andere toppers die ik hun liefste wens gun.
Hoofd leeg, hart vol met liefde
In Linda’s woorden zit zoveel bewondering voor haar zoon en dat neemt zij mee in de voorbereiding voor haar WishWalk. En deze energie straalt ook uit naar haar omgeving: Ik merk dat men het fijn vindt om ons zo te steunen. Door de ziekte van Thomas krijgen we natuurlijk regelmatig de vraag wat men voor ons kan doen. Hoe ze kunnen helpen? En dat is vaak lastig omdat wij zo in de bubbel van ziekenhuisopnames etc. zitten dat een concrete hulpvraag lastig is. Door mij te sponsoren en te stimuleren tijdens mijn WishWalk steunen ze ons ook concreet. Het effect van hun betrokkenheid is nu zo tastbaar, ook voor hen. Juist ook omdat de Wish Journey van Thomas is gestart en wij ze hierin ook op de hoogte houden. Het is zo mooi om te zien wat Make-A-Wish hierin betekent. Voor Thomas, voor ons. We voelen het in alles. De reacties zijn dan ook hartverwarmend. Positieve energie in een pittige periode. En ik merk dat het voor mij in deze periode nog een bijkomend ‘voordeel’ heeft: Naast de zorg voor Thomas probeer ik natuurlijk zoveel mogelijk te trainen voordat de Nijmeegse 4Daagse van start gaat. Tijdens deze wandelingen ben ik even op mijzelf aangewezen. Ik ga in het weekend ’s ochtends vroeg van huis, zodat ik rond lunchtijd weer terug ben. Ik merk dat het goed is om lekker buiten te zijn, even los te zijn van de zorg en even de tijd voor mijzelf te kunnen vinden. Dat is fijn, naast alle Thomas-tijd is het dan even Linda-tijd met wat extra zorg en aandacht voor mijzelf. Ik ben dan ook blij dat ik dit kan doen, voor Thomas, voor alle andere toppers en voor Make-A-Wish.